Lecz póki żyję, żyję po to by umilić sobie tutaj pobyt nie schylać głowy, pieniądz zdobyć, zabrać przemocą mu dobrobyt

Myślę o śmierci wtedy czuję się gorzej

Te myśli, wierz mi, sprawiają, że wciąż tworzę

Jesteś tam Boże, czyśmy tu sami?

Niebo w kolorze stali groźnie milczy z oddali

Boję się nieraz, że wszystko co jest

To tylko tu i teraz, to tylko lud i ziemia

To tylko bród skąpany w grzechach i trud skopany w mękach

Duch w nas umiera, jedyny bóg to pieniądz

I nawet w świątyniach oddają cześć jemu

A rzeźby milczą nie wiedzieć czemu

Niech krzyczą, bo milcząc nie dadzą rady temu

Wciąż wiszą tam i widzą, jesteś to przemów

To wszystko martwe symbole jak każde

Zimne pomniki pod które dla publiki

prominenci polityki napełniają wieńcami kwietniki

Wszystko w blasku fleszy i przed obiektywem

Wszystko dla poklasku, cieszyć lud swym narodowym zrywem

Kiedy masz wiarę wszystko to ułatwienie

Gdy ramię w ramię razem idziesz po rozgrzeszenie

Lecz kiedy wątpisz i chcesz pod prąd iść nie tam gdzie tłumy

Wygrywasz walkę, bo otwierasz swój umysł 

Sieję w sercach niepewność, sączę sceptycyzm w umysły

Miejsce zajmuje względność, skoro wątpisz to myślisz

Zostawię ślad choćby taki tylko

Że ten rap otworzy usta i umysły tym co milczą

Jak jaa się okropnie czuję :( jejusiu ;/
I znów ludzie utwierdzają mnie w przekonaniu, że są nienormalni. Po chuj wpierdalają się w moje życie? No kurwa!